Opdracht één: oog op examen

Lakken

Wat is het verschil tussen
binnen- en buitenlakken?

Wat zijn de verschillen
tussen lakken op
waterbasis en lakken op
terpentinebasis?

Wanneer kan je het beste lakken met een kwast? en wanneer het beste met en roller? en wanneer kan je het beste spuiten?

Wat is de beste kwast/roller voor welke lak?

Opdracht twee:


Dieter Rams

Studio Job: As little Design as possible
1:30 de koffiepot. ze nemen een bekend alledaags design van een voorwerp en creëren er kunst mee

Joris Laarman: Innovative
De balans tussen schoonheid van design gekoppeld aan de nieuwste techniek om te creëren.

Scholten en Baijings: Aesthetic & Thorough
Door middel van testen, testen en nog meet testen kom je achter problemen en oplossingen. Met een doordacht idee en goed uitgevoerde proeven verkrijg je al heel veel kennis, wat vertaald wordt in een mooie uitvoering van een prodict

Voor de vorm: Gloeilamp.
De gloeilamp, een iconisch voorwerp. Wie herkent de vorm van het peertje niet. De vorm van de lamp is al heel oud, en nog steeds wordt deze gebruikt. De vorm van de lamp irriteert niet in het oog en toch is de lamp verandert, niet in vorm, niet in functie, maar in techniek.

Voor de vorm: Gloeilamp: Useful

Opdracht drie:


Een ontwerp dat je aanspreekt:


Eames Fiberglass chair.

De Eames fiberglass chair van Charles en Ray eames. Een
razendpopulair en iconisch design. Origineel werd de stoel tussen
de jaren 50 en 90.

Wat mij aanspreekt aan dit ontwerp is hoe deze stoel werd- en altijd nog word gemaakt. Een mal wordt gebruikt om de zitting te persen. Op deze manier kan je snel veel stuks produceren, maar stel je voor dat we materialen, restmaterialen konden gebruiken om deze zittingen te maken. Bijvoorbeeld stof. als je een klomp aan stof neemt, bijvoorbeeld katoen, dat onderdompelt in een bad van een soort lijm en dat vervolgens perst. zo is er een mogelijkheid om oud materiaal te recyclen om nieuwe producten te maken.

Het onderstel, wat in meerdere vormen bestaat, hebben gemeen dat ze een stalen framewerk gebruiken van dunne strips met poten van essenhout. Er zit weinig materiaal in het onderstel, wat nou als je dat ook zou kunnen maken van gerecyclede materialen. Het gebruik van resthout uit verschillende industriën, oud staal wat je zou kunnen omsmelten om de strips van te maken.

Opdracht vier: onderzoek naar constructies en technieken

Grote rollen glasvezeldraad worden afgewikkeld en doorgevoerd een
machine in. In deze machine worden deze glasvezeldraden in kortere
stukken gehakt en versnippert. Deze snippers vallen op een mal. Deze
mal heeft al de vorm van de uiteindelijke stoel. Deze mal draait zelf rond,
zodat de snippers mooi gelijk verdeeld worden over de mal. Terwijl de
snippers vallen wordt ook lijm gespoten op de snippers, zodat de mooi
aan elkaar pakken en niet weer van de mal af vallen. De toplaag van de
mal bestaan uit geperforeerd staal. Dit is zodat de zitting makkelijk van de
mal af gehaald kan worden. De zitting wordt van de mal gehaald en de
zitting wordt nagekeken voor inconsistenties, zoals plukjes glasvezel die te
veel uitsteken op te dik opgekoekt zitten op delen waar het niet hoort. De
zitting wordt weggelegd voor het volgende productieproces.

De zitting wordt op de werkbank gelegd en nogmaals gecheckt op inconsistenties. Na de check wordt de zitting weer neergelegd. Vanuit een reservoir wordt vinylhars met de gewenste kleur getapt in een steelpan/emmer. De hars wordt gespreid over de stoel gegoten. Als de hars verspreid is wordt aan de randen van de zitting nog wat plukjes glasvezel gelegd waar nodig. Hierna gaat de zitting de pers in.

De pers is een grote hydraulische pers met in de bodem dezelfde mal als in de vorige machine, maar dan van massief staal, en in de bovenkant van de pers de contramal van de mal onderin. Ook de bovenste mal is van massief staal. De zitting wordt in de pers gelegd. De contramal wordt op de mal geperst. Tijdens het persen wordt het geheel verhit. Hierdoor spreidt de hars niet alleen uit over de gehele zitting, maar hard de hars ook gelijk uit. als de zitting uit de pers komt, wordt deze weer nagekeken. De overmaat van glasvezel snippers worden met de hand afgesneden. Dan worden rubberen schokdempers onder op de zitting gelijmd.

In het volgende proces wordt de bekleding van de stoel gemaakt. Lange lappen stop worden geknipt, op elkaar gelegd. Stalen mallen met de vorm van de onderdelen die nodig zijn voor de bekleding worden op de stof gelegd en in de stof geperst. Zo krijg je snel, veel stukken stof die je nodig hebt. op de naaimachine en lokmachine wordt de stof verwerkt tot zitkussens en hoezen voor de stoelen. aan de binnenkant van de stoel wordt een laag schuim gelijmd. over dat schuim komt dan de hoes heen.

In het laatste proces van deze stoel wordt het onderstel gemaakt. Een voorbewerkte aluminium staaf wordt vergrendelt in een gietmal. Er wordt dan aluminium in de mal gegoten. De poot komt met alles wat nodig is uit de mal vandaan. de voorbewerkte staaf zit een kopstuk. hier wordt de zittingplaat aan gekoppeld. Hier wordt de zitting op bevestigd. De schokdempers zitten nog tussen deze koppeling in om, zoals de naam al doet denken, de schokken te dempen van de persoon die op de stoel gaat zitten. Er worden wielen onder de poot gezet. De stoel wordt schoongemaakt en ingepakt, klaar voor gebruik.

De video laat de productie zien van één van de vele variaties van de fibreglass chair. de stoel die in eerste instantie was gemaakt van staal. maar met het streven naar het zo goedkoopmogelijk met zo min mogelijk met behoud aan kwaliteit was staal een te dure grap. glasvezel af de oplossing. De zitting bestaat in twee varianten. de armchair en de sidechair. De stoel die in de video geperst wordt is een sidechair. Er zijn ook verschillende onderstellen voor de stoelen. De aluminium gegoten poot, zoals in de video, een onderstel van essenpoten met een stalen draadframe die de poten verbinden, een draaibare poot, een schommelstoel variant en een opstapelbare variant met stalen poten. elk onderstel is met beide zittingen beschikbaar, op de stapelstoel na, die is enkel beschikbaar met de sidechair.


In de video zie je ook verschillende kleuren waar de stoelen van gemaakt worden. Origineel was de stoel in maar drie kleuren verkrijgbaar; Greige (een combinatie van grijs en beige), olifantenhuid grijs én perkament,


Bron: https://www.vitra.com/en-us/magazine/details/the-story-of-an-icon

Dit onderstel van de fibreglass chair vind ik persoonlijk het interessantst. Vier verjongde poten met een stalen wireframe die de poten aan elkaar en aan de zitting verbinden. Aan de schokdempers onder op de zitting zitten gebogen plaatjes bevestigd. In elke poot zit boven in een sleuf. de gebogen plaatjes komen in deze sleuf en worden vastgezet. elke poot zou zonder het wireframe nog kunnen omklappen, wat natuurlijk niet ideaal is bij een stoel. Op hetzelfde punt waar de poot aan de zitting verbonden is aan het plaatje, wordt de bovenkant van het wireframe ook bevestigd. Van buiten naar binnen heb je de poot met een verzonken moer, in de poot het plaatje en aan de binnenkant van de poot twee armen van het wireframe. Eén stuk van elke poot naast de poot in kwestie. ten slotte komt er een moer op de verbinding om deze op te sluiten. Lager op de poot zit een soortgelijke verbinding. Het enige verschil is dat er in deze verbinding geen slisverbinding zit, aangezien dit onderdeel niet aan de zitting verbonden hoeft te worden. De stoelpoten lopen schuin van elkaar weg en zijn in het midden het dikst. Normaal en vals verjongde poten. Onder elke poot zit een rubbertje tegen krassen in je vloer.

Dit project was heel nieuw voor mij. Een nieuw platform om mee te werken, at wel soepel ging. Het is geen ingewikkeld platform.

De eerste opdracht zette me aan het denken over andere manieren om een werkstuk af te werken, namelijk lakken. Al mijn werkstukken tot nu toe waren afgewerkt met olie. Lakken heeft voordelen die je met olie niet hebt en is een vaardigheid die heel goed van pas kan komen. Daarom vind ik het belangrijk om mezelf ook te informeren over lakken.

De tweede opdracht was een interessante. De ontwerpprincipes van Dieter Rams had ik nog niet eerder van gehoord. Iemand die alles heeft bereikt kan je dan ook veel van leren. Om het toe te passen op een aantal video's was dan ook een goede manier om de principes toe te passen en er over na te denken.

De derde opdracht was voor mij snel bepaald. Ik vond de glassfibre chair al langere tijd heel interessant en wou ik er meer over weten. Ook omdat de stoel in veel variaties beschikbaar is en voor de tijd waarin deze ontworpen is revolutionair was. (in 1950 op de markt gebracht).

De vierde opdracht vond ik zelf het leukst en leerzaamst. Informatie vinden over de glassfibre chair was namens de bekendheid van de stoel geen super grote uitdaging. Van websites tot filmpjes. Ik vind het maakproces van zo'n stoel inspirerend en ben van plan zelf ook met de zelfde methodes te experimenteren.

Het was de bedoeling om een filmpje te maken. Helaas werkte de youtube link niet, ook niet als ik deze als link in een tekstkolom zette. Daarom heb ik dit stukje tekst geschreven.